maandag 28 juli 2014

Wie wil het paard zijn?

Wouter is niet het soort jongen dat zich snel verveelt. Daarvoor is er altijd veel te veel te beleven in het grote huis en bovendien heeft Wouter heel veel fantasie.
Maar op sommige dagen is het vinden van een speelkameraadje wel heel moeilijk.
Deze zondag bijvoorbeeld.

Oma en mama zijn met de kleine Charlotte naar het park. Dat betekent geen blokkentoren bouwen met zijn zusje, niet iets lekkers ontfutselen uit de keuken van oma en niet knutselen samen met mama. Papa zit te werken achter zijn laptop. Die mag hij niet storen.
Gelukkig is er altijd nog opa en de zolder.

Van een oud wasrek en verfschorten en oude lakens hebben ze een hut gebouwd. Twee grote paraplu's zijn het dak. Ze hebben een stal gemaakt. Voor de kleine panda, de grote panda, de ijsbeer, de muis, de schildpad, de hond, de kat, de krokodil en de papegaai.
'Ik ga even op een stoel zitten, hoor,' zegt opa Schat. 'Mijn knieën zijn te oud om in een stal te kruipen.'
Wouter hoor niet wat opa zegt, hij is druk bezig met zijn ark. Oh, had je dat even gemist? De stal is nu de ark van Noach. Op de ark zitten tenslotte ook allerlei dieren.
'Oh jee,' piept de muis, 'we zijn de lieveheersbeestjes vergeten.'
'Ze staan nog op de oever,' wijst de papegaai.
'Je moet ze snel gaan halen, Wouter!' zegt de krokodil.

Je snapt zeker wel dat de knuffeldieren niet echt praten. Dat het Wouters stem is. Maar hij weet wel precies wat de knuffels willen zeggen!
'Ga op het paard!' zegt de panda, 'dat gaat sneller.'
'Waar is het paard?' vraagt Wouter en kijkt waar opa is gebleven.
'Opa, wil jij het paard zijn?' vraagt Wouter en klimt uit de ark.
Maar opa is in zijn stoel in slaap gevallen. Wouter pakt een kwast uit de glazen pot en kietelt er mee onder opa's neus. Opa murmelt wat, maar wordt niet wakker. Er zit nu wel een beetje rode verf aan opa's neus omdat de kwast niet helemaal schoon was.
Wouter verft nog even verder en bewondert de mooie rooie clownsneus. Dan denkt hij weer aan het paard en aan de lieveheersbeestjes die staan te wachten. Misschien wil zijn vader paard zijn?

'Papa, wil jij paard zijn?'
'Nee, nu niet.'
'Waarom niet?'
'Ik ben aan het werk. Ik moet dit stuk nog afmaken en het moet vanavond nog naar de krant.'
Papa schrijft stukjes over muziek voor de krant of voor tijdschriften.
'Maar dan kun je toch nu wel even paardje zijn en daarna weer verder schrijven?' dringt Wouter aan.
'Nee, nu niet. Ik ben nu bezig.'
Wouter zucht.
Hij gaat onder de tafel liggen en telt tot tien.
'Ben je nú klaar?' vraagt Wouter.
'Nog lang niet.'
'Gaat je stukje over een paard?' vraagt Wouter.
'Nee, het gaat over muziek.'
'Ja, maar komt er een paard in voor?'
'Nee!' zegt papa ongeduldig. 'Laat me nou even nadenken, anders kan ik niet schrijven. Ik weet toch al niet wat ik moet schrijven.'
'Je kunt over een paard schrijven,' oppert Wouter.
'NEE!' papa schreeuwt nu.
Wouter is weer stil. Hij telt de noesten aan de onderkant van de tafel.
'Kèn je een liedje over een paard?'
'Geen idee,' zegt papa afwezig.
'Over een pony dan?' vraagt Wouter weer. 'Jij hebt zoveel cd-en. Staat daar geen liedje over een paard op?'
Papa schuift zijn stoel naar achteren en steekt zijn hoofd onder de tafel waar Wouter ligt.
'Bruce Springsteen zingt Pony Boy.'
'Hoe gaat dat liedje?' vraagt Wouter nieuwsgierig.
Papa zoekt de cd en zet het liedje op.

Pony boy, Pony boy
won't you be my pony boy
giddy up giddy up whooo
my pony boy

[traditional lullaby]




Nu moet papa wel paardje zijn. Wouter klimt op zijn rug en samen rijden ze paard. De lieveheersbeestjes worden snel gered. Opa vindt zijn rode neus zo mooi dat hij hem wil houden en aan oma laten zien. En 's avonds schrijft papa een mooi stuk over een liedje over een pony en ook over een veulen.



2 opmerkingen:

  1. Leuk en ook leuk dat je dat liedje er bij hebt gezet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je :-)
      Nog wat achtergrond informatie die ik (we) tegenkwamen bij het zoeken naar een geschikte versie: Bruce Springsteen heeft het slechts drie keer live gespeeld, 2 x in 1992 en een keer in 1996. Het nummer is blijkbaar een traditioneel slaapliedje.

      Verwijderen