'Ja?'
'Opa? Wil jij een beer voor mij tekenen?'
Wouter zit voorovergebogen over zijn tekenpapier.
Opa Schat staat achter zijn schildersezel en kijkt met een oog naar Wouter en houdt zijn andere oog op zijn schilderwerk.
'Kun je zelf geen beer tekenen?' vraagt opa.
'Nee.'
'Probeer het eens.'
'Ja, maar ik wil een mooie beer. Geen lelijke.'
'Wat als je een voorbeeld zoekt?'
'Heb je plaatje voor mij van een beer?' vraagt Wouter hoopvol.
Opa luister niet meer. Ken je dat? Wanneer volwassenen zo in hun werk opgaan, dat ze niet meer luisteren naar wat je zegt?
Gelukkig is Wouter niet voor een gat te vangen. Hij zoekt tussen zijn knuffels naar een knuffelbeer. Die gebruikt hij als voorbeeld. Hij legt de beer op het papier en trekt met een stift om de beer heen. Zo gemakkelijk is dat! Daarna tekent hij nog oogjes en een neus.
Na de beer trekt Wouter ook nog zijn zachte muis over en knipt de muis uit.
Hij doet erg zijn best om de muis zo mooi mogelijk in te kleuren.
'Kijk eens opa.' Wouter laat opa zijn tekeningen zien.
'Wat heb je dat prachtig gedaan jongen,' zegt opa en geeft Wouter een aai over zijn bol en veegt daarbij per ongeluk een beetje verf dat hij nog aan zijn hand had zitten in Wouter's haar. Maar dat vindt Wouter niet erg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten